dinsdag 17 mei 2011

Bovenkamermeisjes














Ik had kamermeisje kunnen worden. Bij wijze van spreken. Maar ik werd minibarman. Dat is meer een jongenstaak vond het uitzendbureau. Drank bijvullen en nootjes. De kamermeisjes kwam ik wel eens tegen op een van de verdiepingen. Je hebt ze in alle gedaanten. Kamermadame, kamermokkel, kamermoeke, kamermoppie. Alsof elke kamer een eigen meisje heeft. Een kamermaitresse heb ik zelf nooit leren kennen in ons hotel.

Wat doet een kamermeisje op een kamer van een gast die aan het douchen is? Tja, soms is ze badkamermeisje. Als de huiskamer, woonkamer, zitkamer en wachtkamer gedaan zijn. Ze zitten overal die meisjes. Er is genoeg forensisch bewijs voor te vinden. En als ze zich niet in welke kamer dan ook bevinden, verblijven ze in menig mannenhoofd. De bovenkamer. Of een deel van hun lichaam in elk geval. Billen, borsten dan wel benen.

Een hotelverblijf kent eigen mores. Er bestaat een bordje met boodschap om ongemakkelijke situaties te voorkomen. ‘Do not disturb’, luidt het internationale gebod. Sommige gebruikers controleren de kortste route naar de nooduitgang. Anderen zoeken kamermeisjes. Er is verder weinig aanloop in slaaphuizen. De kamermeisjes bieden gegarandeerd dagelijks bezoek op gezette tijden. Je hebt altijd aanspraak na het inchecken als gast. Hoe proper wil je het hebben? Alle smetten worden weggepoetst. De vuile was afgevoerd. In een hotel is alles aan kant. Gedane zaken worden met een creditcard afgehandeld.

Misschien bestaat er zoiets als logies met kamermeisje. En ontbijt. Alsof het deel uitmaakt van de overnachting. All inclusive in de ruimtste zin van het woord. In sommige hotels is dat nu eenmaal zo. Waar een ‘happy end’ in de huisregels staat. Elke dag komen er weer nieuwe meisjes. Voor andermans gerief. En uitwissen van de sporen in de beslapen sponde. Om de afgelopen nacht als niet terzake te beschouwen.