Eppie

Een straatbeeld dat iets moet duiden. Het geel, zwevend kindfiguur aan de paal genageld. Aan de overzijde van de straat hangt er nog een.
Vooral gejaagde autobestuurders moeten hieruit vermoedelijk concluderen dat er kinderen zouden kunnen oversteken. Impliciet visualeer ik deze boodschap bij de borden. Want het is een soort verkeersaanduiding lijkt me. Of beledig ik nu de beeldend kunstenaar die er diepere bedoelingen mee had. En de geldschieter voor het baanbrekende project.
Op een of andere manier zie ik er een mannetje in. Een cartoonesk personage dat Eppie heet en allerlei avonturen beleeft. Zo kan je hem op elke straathoek tegenkomen, telkens in een andere pose. Maar Eppie blijft stokstijf in de houding hangen. Eppie is een beetje een 'dooie', een stille getuige van passerend verkeer, meer is het niet. Misschien zie ik het helemaal verkeerd.

Zeevruchtvuur

Gamba’s hebben het ook niet makkelijk. Je mag misschien als grote garnaal in bijvoorbeeld Zuid-Oost Azië ter wereld komen maar voor je het weet ben je gevangen. Vervolgens voor de smaak gecremeerd tot fruits de mer. Dat is het lot als je lekker en gezond bent. Zeevruchten en barbecue zijn alles behalve water en vuur in de achtertuin in Amsterdam Oud-Zuid alwaar wij een verjaardag vierden.

Onderbuik

Food for thought. De innerlijke mens en de inwendige mens liggen dicht bij elkaar. Althans, dit zou ik willen beweren zonder dat anderen zich haasten te verklaren: 'je hebt een bord voor je kop.'
Verder kan ik weinig meer oplepelen bij een broodje Boedha. Zolang je maar geen Rennies nodig hebt en louter vrede in de buik voelt.

Likje

De viervoeter krijgt een eigen hoorntje met bolletje ijs gevoerd door zijn baas. His Master's schepijs.

Larve

Gisterenavond kregen we onverwacht bezoek in de achtertuin. Van een rups. Ineens hing deze ondersteboven aan een tak. De rups maakte indruk door de kleuren maar vooral vanwege de lengte. Met de rolmaat ernaast kwamen we op ruim zeven centimeter. Zonder kennismaking was de rups even later verdwenen.
Op de rupsen- en vlinderfotowebsite van ene A.J. de Wit (ook met hem nog geen kennis gemaakt) vind ik alsnog de naam. Ligusterpijlstaart, maar ik mag vast Sphinx ligustri Linnaeus tegen hem zeggen.

Geverfd

Ze zijn de boel aan het herinrichten. Op het A-4-tje lees ik: 'deur NAT'. Een duidelijke boodschap voor iedereen die geen oranje verfplekken op huid of kleren wil. Dat de deur nat is, spreekt boekdelen. Met de mededeling 'Pas geverfd' kan de deur, het bankje, de schutting of noem maar op, inmiddels al droog zijn. Zelf probeer ik dat dan uit, met alle gevolgen van dien.
'Pas' is nogal rekbaar terwijl 'nat' de lading dekt. Eens zag ik het beeld voor me dat alle hout en ander beschilderbaar bouwmateriaal voorzien was van een bordje: 'Droog'. Honderden, nee duizenden A-4-tjes wapperden en flapperden in de wind.
Andersom is bij nader inzien makkelijker en duidelijk. Trouwens, zijn de deurposten ook nat? Even voelen...

Tijdrit

Dagenlang verkeren tussen wonen en werken als leek ik op weg naar het strand. De zomer liet niet los en zat me op de hielen in een tijdrit vol zonneuren. Een of andere weergod had er schoon genoeg van en biedt buien aan alsof voor niets de hemel watert.
Zo wordt een stokje gestoken voor al te veel nazomerpret. De zon gaat vroeger naar bed en lijkt het branden beu. Geen mens mag hier dagelijks opklaren. De bewolking eist haar tol. En psychiaters moeten weer aan de bak. De voorherfst haalt alvast het diepste naar boven en zet aan tot zielepijn.
Laat de oudewijvenzomer maar beginnen.

Zwerfkunst

Kunst slingert op straat, zwerft een beetje rond. Als je het wilt zien probeert afval in de openbare ruimte soms kunst te zijn. Zo kwam ik een milkshakebeker tegen die zich manifesteert als Mondriaan.

Overkant

'Schuitje varen, theetje drinken.'

Bebopkapsel

Niets is wat het lijkt. Dit is geen uitstalling bij de betere slijter, noch de minibar van een suite in een bordeel. Het is een deel van het vernieuwde interieur van een platenzaak. En wel één met een gespecialiseerde collectie.
In de stad is een winkel waar je jazz kunt kopen. De Jazzwinkel. Een grachtenpand vol geluidsdragers. Waarvan vele in vinyl. Sinds kort is ook een kapsalon in het pand gevestigd.
Haarverzorging en jazz onder één dak dus. Dienstverlening en detailhandel gaan hand in hand. Waarmee het fenomeen bopkapsel misschien een nieuwe dimensie krijgt. Zo ben ik reuzebenieuwd naar een Bebopkapsel, de Hardbop-lijn en een Neobop-model.
Als je haar maar goed zit.

Beukenhout

In heel het land vergaderen straatnaamcommissies over straatnamen. Alle woonerven en kampen, elke laan, dreef of steeg krijgt na lang wikken en wegen een passende naam toegewezen.
In het verleden waren de namen een verwijzing naar het doel van de straat of weg. Neem Hoofdstraat of Postweg, denk aan Varkensmarkt, Strosteeg of Vagantenpad. Tegenwoordig kampen leden van straatnamencommissies met het probleem dat ze hele wijken in één keer moeten benoemen. Gelukkig voor hen zijn er thema's als schilders, dichters en rivieren. En dankbaarder nog, de natuur. Zo komen ze op briljante vondsten zoals Belleperenlaan, Monarchvlinder, Koolwitjeshof, Pimpernelstraat, Lelietuin en Beukenbout. Veelal vernoemd naar wat door stapels stenen, asfalt en verkeer juist verdween of werd verjaagd. Creativiteit en fantasie zijn ver te zoeken bij de leden van straatnaamcommissies. De geschiedenis van de streek, de oorsprong van het perceel worden vaak vergeten. Bovendien, zo werd me eens verteld, mogen de namen niet te ingewikkeld klinken. Dat is lastig registreren en zoeken voor de hulpdiensten.
Hoewel erkentelijk als ze in nood snel huis en haard zullen vinden, danken we aan brandweerman en ambulancebroeder straatnamen waar ik alleen al vanwege de naam nooit zou willen wonen.

Statiegeld

Voor mij fietst een meneer, met een kratje op zijn achterdrager. De flessen zijn leeg.
Wat doe je in de morgen met een krat lege bierflessen, vraag ik me af. Hij heeft misschien een feestje gehad. Of gaat zijn eigen mondvoorraad aanvullen. Met het warme weer is een verkoelende slok welkom. Wellicht struikelde zijn vrouw bij het betreden van het schuurtje in de achtertuin.
"Nu breng je eindelijk eens dat kratje weg, anders gooi ik de flessen in de glasbak!, kan ze hem geërgerd toegeroepen hebben. Zijn vroege emballagetransport is daarmee een goede daad bij het woord gevoegd.
Dat laatste zou mooi zijn. Want dan is hij geen eenzame drinker. En zit hij hopelijk niet verlegen om die paar centen statiegeld.
Het ware verhaal dat schuil gaat achter de man met het krat op zijn achterdrager zal ik nooit te weten komen. Bij de supermarkt even verderop stapt hij af.

Oog in Al

De zomervakantie is bijna voorbij. De meeste mensen keren deze dagen terug, vol van verhalen en belevenissen. Op de automatische piloot vervolgen ze hun handel en wandel in het gareel. Weg de onbevangen blik, voorbij de verre kijk op een onbekende horizon. Het tempo versnelt als vanouds. Ze vergeten pardoes de Lonely Planet en leggen onafhankelijk reisadvies naast zich neer.
Toch kan ik de vakantie nauwelijks van me afschudden. De tropische waarde van 30 graden maakt Nederland min of meer vakantieland. Deze omstandigheden vragen om jam karet, om siesta. Zelfs woon-werkverkeer is een uitje. Tenminste als je net als ik met de fiets bent.
Vandaag onderneem ik een dagtocht naar de broodheer (4.900 employees, Utrecht area) en vraag me af hoe een reiziger dit beschreven zal zien. Vanaf de Utrechtse Heuvelrug fiets ik richting de 'city and municipality, the capital and most populous city of the Dutch province of Utrecht. It is located in the eastern end of the Randstad'.
Beste Vakantieman, verlos mij nimmer van het vakantiegevoel. Laat mij in de waan dat ik vanaf vandaag permanent pleziertochtjes maak, ook al voeren ze naar mijn werkplek.

Deskundig

'Deskundigen schrijven…', lees ik wel eens. Met de kwalificatie van 'deskundig' ben ik als leek, als doodgewone lezer, ineens tamelijk onbekwaam en direct uitgeschakeld voor het geven van mijn mening. Hoe dan ook, ze blijven schrijven die deskundigen, met alle deskundigheid die ze in huis hebben. Als de pers meldt dat deskundigen schrijven, zullen ze wel bedoelen een betrouwbare bron aangeboord te hebben. Een oudere heer, verbonden aan een of ander onfeilbaar instituut waarbinnen deskundigen de hele dag schrijven.

Zo lees ik over een familiewet in Afghanistan die bepaalt onder andere dat mannen elke vier dagen seks van hun vrouw mogen eisen, tenzij ze ziek is of geslachtsgemeenschap haar kan schaden.
De omstreden wet geeft Afghaanse mannen het recht om hun vrouw eten te onthouden en zelfs dood te hongeren als ze niet voldoet aan zijn seksuele wensen. Waarschijnlijk hebben deskundigen deze wettekst geschreven. De in het Westen doodgeknuffelde en op Huis ten Bosch onthaalde deskundige president Hamid Karzai heeft zijn handtekening onder de wet gezet. Vermoedelijk, schrijven deskundigen, om de Sjiitische minderheid tevreden te stellen in aanloop naar de verkiezingen. Tevens heeft Karzai de verbannen Oezbeekse krijgsheer Dostum laten invliegen, naar alle waarschijnlijkheid om minister te worden in ruil voor politieke steun. De term krijgsheer alleen al…
Van huis uit heb ik moeite om mannen in lange gewaden als deskundig te ervaren. Laat staan mannen in soepjurken met baarden. Die zijn toch niet meer van deze tijd. Laat ik daarom heel ondeskundig schrijven dat onze jongens niet meer hun leven in de waagschaal moeten stellen voor dat stelletje figuranten op een archaïsche schoolplaat. De wederopbouw, schrijven deskundigen, verloopt langzaam maar gaat de goede kant op.
Aan me hoela. Welke wederopbouw voorziet in rechten van mannen om hun vrouw eten te onthouden? Welke rechten heeft de Afghaanse man als hun muzelmannenkleed ongestreken blijft, er slecht gekookt werd, de sloffen niet klaar staan of wanneer hij chagrijnig is?
's Lands wijs, 's lands eer. Een wet van Meden en Perzen om de couleur locale in stand te houden. Laat de Nederlandse militairen snel hun biezen pakken. Hoe eerder, hoe beter. Maar daarover schrijven deskundigen nauwelijks.

Toneelspel

Lea Meyer-Cornelissen, ik bedoel Carmen, nee, correctie: Carise van Houten in de matige vertolking van haar rol als gast in Zomergasten.

Ochtendrit

Twee hippische heren met hoedjes kijken koetsen tijdens de jaarlijkse kastelentocht in Doorn en omstreken.

Hoeree!

‘Leve de man van de SRV…’
Volgens de SRV-man rijden er nog zo’n vierhonderd collega’s rond in het land. Die met de winkelwagen hun supermarktwaar vlak voor de deur leveren. Zeg maar gerust aan huis. Zuivelproducten, groenten, fruit, brood, vleeswaren, huishoudelijke artikelen noem maar op.
Luid toererend maakt hij gewag van zijn komst. Soms wacht hij even achter het grote stuur. Totdat de vaste klanten uit hun huizen komen. Na gedane zaken zet de hele winkel zich langzaam in beweging. Op naar de volgende straat.
‘Van je hiep, hiep, hiep…’

Bright

‘Oost, west, Zuidas is the best’, althans als je de gemeente, vastgoedlieden en bankdirecteuren mag geloven. Op 270 hectare grond in Amsterdam komt de komende jaren hét stadscentrum voor internationaal zakendoen en kennisontwikkeling. Amsterdam Bright City biedt ‘jonge mensen met de ideeën van morgen’ een plaats om innovatieve initiatieven te delen en te realiseren.
Klinkt interessant maar meestal sjees ik aan de veelbelovende locatie voorbij.

Afgehandeld

Dwalen over de luchthaven op zoek naar de juiste vertrekhal. En op zoek naar een WC. Want na uren in hogere sferen is het tijd om de neus te poederen. Voor de statistieken ben ik één van de ruim 50 miljoen passagiers die op de luchthaven Frankfurt am Main wordt 'afgehandeld'. Misschien tel ik zelfs voor twee omdat ik slechts op doorreis ben en een volgende vlucht neem. Na aankomst volgde direct het vertrek. Dus met twee turfjes achter mijn naam, waarschijnlijk ben ik alleen een nummer, kan ik dubbel afgehandeld opstijgen.

Hoelandaa

In een theesalon in La Marsa dronken we een kopje koffie. Het is tijd om afscheid te nemen.
'Ahlan wa sahlan, Tunis.'
Terug naar Hoelandaa.

Terug

In afwachting van nachtvlucht richting Frankfurt. Dan overstappen voor vlucht naar Schiphol en aan het werk.

Heliocentrisme

De zon is een allemansvriend
alhier
Er is geen ontkomen aan
hem door en door te kennen
Hij overlaadt de bewoners, de bezoekers
de berooiden, de bedeelden
Hij mag rekenen op vele aanbidders
Zijn warme persoonlijkheid
weet van geen wijken
De zon die als verre vriend
vaker langs komt dan familie
Soms verstoppen de mensen zich voor hem
in hun huizen, onder parasols
en omarmen de wind als goede buur
De zon blijft nooit slapen,
verdwijnt elke dag,
maar dient zich de volgende dag
weer vrolijk aan
ook al geven we niet thuis


Gammarth, aug. 2009

Hammamet

Night in Tunesia.

Gegevens

Onderweg naar Al-Djoemhoeriyya al Tunisiyya neem ik een 'niet specifieke' maaltijd tot me, zo lees ik in mijn reisreservering. Hoewel, staat verderop, 'niet alle maaltijdopties worden op alle vluchten aangeboden'. Globaal gezien is het dus maar de vraag of de inwendige mens aandacht krijgt.
Bovenal ben ik een nummer dat in vertrekhal 3 zijn plaats kent. Met reserveringsnummer, e-ticketnummer, bevestigingsnummer en stoelnummer zal ik heus wel in de Airbus Industrie A320-100/200 terecht komen.
Vooralsnog is de voorgenomen vlucht een louter virtuele aangelegenheid. Behalve de bevestingsmail en een hoop geld lichter moet ik maar afwachten of ze me aan boord nemen. En mijn bagage.
De computer registreerde mij als 'mister' waarbij geen specificaties werden opgegeven voor 'speciale behoeften'. Ze moesten eens weten wat mijn behoeften zijn. Deze reizigergegevens zijn de sleutel tot de vlucht. Hopen dat deze past. En dan eens kijken hoe mijn status als 'mister' zonder speciale behoeften bevalt.

Afgetrapt

De eind 2002 aangeschafte gympies zijn afgetrapt. Na bijna zeven jaar trouwe dienst afgedankt en bij het afval achtergelaten. Inderdaad, als oud vuil aan de straatkant. Althans voor de foto. Daarna verdwenen ze in de Kliko.

Begin

Cursus graancirkels maken voor beginners.

Klap

Kreeg ik hier de klap van de molenwiek?

Bermtoerisme

Steeds vaker doemt dit beeld op. In het verre buitengebied, in de groene dorpsbuurten, in elk geval in de omgeving met ruime percelen en voldoende parkeergelegenheid op eigen terrein. De heilige koe wordt desondanks in de berm gestald. Het lelijke blik mag wel het straatbeeld ontsieren maar niet eigen huis en tuin. Mensen verplaatsen hun rotzooi graag naar de openbare weg. En helaas niet alleen één keer in de week hun Kliko.

Dilettant

Veel mensen houden zich er in hun vrije tijd mee bezig. Een eindeloze uitstalling van amateuristische kunstbeoefening.
Hoe is in hemelsnaam het kaf van het koren te scheiden?

Huiswaarts

Ver voor internet waren bruggen bezig te verbinden.
Op weg naar huis met 80 km/u tolvrij 5.022 meter over de brug rijden. De snelle rekenaar weet dan hoelang ik er over deed.

Nautisch

De boulevard in Vlissingen blijft overweldigend.