Tussen de vele spullen in mijn als veredelde opslagruimte dienstdoende werkkamer vond ik de fototas met analoge spiegelreflexcamera. Met een rolletje er in. Kon me niet heugen wanneer ik de camera voor het laatste gebruikte. Alle reden om de opnamen te laten ontwikkelen.
Twee dagen later verheugde ik me op het weerzien met vergeten momenten. Najaar in vervlogen tijden, taart, ijspret van weleer en jongere edities van naasten. Voorts een landschap dat ik moeizaam kon thuisbrengen.
De analoge camera heb ik weer in gebruik genomen. Met een zwart-wit rolletje. Om mijn oog te oefenen in zuinig schieten. En weer rekening te houden met licht.
5 opmerkingen:
Grappig, dat sinds er digitale fotografie bestaat en ineens iedereen denkt te kunnen fotograferen, de enige echte camera nu ineens "analoge camera" wordt genoemd. Ik fotografeer nog steeds "chemisch" (Canon A1 en T70 en Pentax ME) en ik weet dus niet beter dan dat je zuinig moet omgaan met een kleinbeeldrolletje van 36 opnamen. Als je héél zuinig bent, kun je er zelfs 39 opnamen mee maken.
Hm, heeft wat weg van het uitzicht vanaf de Broekweg of De Zuwe...
Ah! Zwart/Wit fotografie. Fraai!
Ik bneem aan dat je de AnalogeCameraVruchten hier gaat vertonen.
Zoek je inspiratie? Kijk dan eens bij Guido van Nispen
Nee joh, gewoon vanaf de Langbroekerwetering...
Haha, zijn gewoon de weilanden aan de Rijsenburgselaan...
Een reactie posten