De mens leeft bij de gratie van het vergeten. Er is zoveel om te weten, dat kun je nooit allemaal onthouden. Plaatsnamen, naamvallen, protocollen en fatsoensnormen. Huisregels, wachtwoorden en codes. Het leven barst van de codes.
Welke lessen leer ik door veel te onthouden? Zelf ben ik meer een autodidact, die doet aan learning by doing zogezegd. Dagelijks bemerk ik de beperking van mijn brein. Al het geleerde paraat te willen hebben. Cognitie, geheugen. Help. De informatieoverdaad lijkt dikwijls een kleine catastrofe. Wat doe ik met alles wat ik onthouden heb?
Soms houd ik van de momenten dat ik niets hoef te onthouden. Dat ik in de zon zit, te zijn. Te lummelen. Even existeer, zonder kennis. Zonder de schijn op te houden van inzicht en kunde. Van boek zus, en onderzoek zo. Dat je niets te binnen schiet wat moet gebeuren. Een moment van uitsluitend zijn wie ik ben. Wanneer dat voor het laatst was, is me ontschoten.
Posts
1 opmerking:
Bloothooi geeft het nu eindelijk toe, als enige mens bemerkt hij de beperking van zijn brein. Je zou eens een elektro-encefalogram kunnen laten maken, dan weet je je beperkingen, kun je deze op een etiket op je rug plakken, zodat je medemensen hiermee kunnen rekeninghouden...
Een reactie posten