Witman weet het. Zoals hij meent dat elk kind, elke puber, student en loonslaaf het eigenlijk weet. Evenals echtgenoten, verloofden en partijbonzen. Het leven is een permanente strijd om vrijheid.
"Hou op met regels stellen, voorwaarden opleggen. Stop met het knechten, kleineren en koeioneren", oreert hij tegen niemand in het bijzonder in de stacaravan van zijn vriend, de succesvolle kunstschilder Aart van Kaa.
Als zeer onwelgevallig worden vrijheidsstrijders rebellen en afvalligen genoemd. Of als er een schot valt zelfs terroristen. De onderdrukkers zijn zich van geen kwaad bewust.
Witman ontloopt de onderdrukkers. Hij heeft zijn baas vaarwel gezegd. Evenals zijn vriendin. Daarna, zo hoopt hij, begroet hij op innige wijze de vrijheid, als een verloren vriend. Maar wanneer?
Abonneren op:
Reacties posten (Atom)
1 opmerking:
Nice blog!
Een reactie posten