Voor mij fietst een meneer, met een kratje op zijn achterdrager. De flessen zijn leeg.
Wat doe je in de morgen met een krat lege bierflessen, vraag ik me af. Hij heeft misschien een feestje gehad. Of gaat zijn eigen mondvoorraad aanvullen. Met het warme weer is een verkoelende slok welkom. Wellicht struikelde zijn vrouw bij het betreden van het schuurtje in de achtertuin.
"Nu breng je eindelijk eens dat kratje weg, anders gooi ik de flessen in de glasbak!, kan ze hem geërgerd toegeroepen hebben. Zijn vroege emballagetransport is daarmee een goede daad bij het woord gevoegd.
Dat laatste zou mooi zijn. Want dan is hij geen eenzame drinker. En zit hij hopelijk niet verlegen om die paar centen statiegeld.
Het ware verhaal dat schuil gaat achter de man met het krat op zijn achterdrager zal ik nooit te weten komen. Bij de supermarkt even verderop stapt hij af.
Posts
5 opmerkingen:
Donderdagmorgen, Bunnik 7.35 uur, over het spoor, voorbij houthandel Van Dam. Man gaat zijn krat vullen met brood...
Tja Hugo, dat is het grote verschil tussen jou en mij; jij zult nooit het ware verhaal te weten komen, ik zou het wel te weten zijn gekomen, want ik zou het namelijk gewoon hebben gevraagd.
Maarre, je krijgt het nog druk als je alle ware verhalen achter mensen met, al dan niet gevulde, bierkratjes achterop hun fietsbagagedrager zou willen weten.
Wat ik wel weet, na een dagje strandbezoek, is dat de meeste Nederlanders inmiddels veel te dik zijn en dat komt onder andere door dat vele bierzuipen. Ga je maar eens daarin verdiepen, in al dat gevreet en gezuip, in plaats van in een vent die gewoon op de fiets boodschappen gaat doen en netjes zijn lege kratje gaat inleveren.
@ Hans
Hadden die dikke mensen ook bijna allemaal een tattoo ? En zo ja, dan durf ik er een krat bier, of in jouw geval misschien beter een fles rum, om te verwedden dat de meeste van de vrouwen die er dan naast lagen ook een tattoo hadden. Op zich is dat niet zo knap, maar wel dat ik dan weer weet dat de 'piece' die de dames dan hebben laten zetten een zogenaamd aarsgewei betreft die langzaamaan de vorm van een rouwkrans om de kringspier begint aan te nemen.
En ? Ben ik warm ?
Kringspier? Niet gezien...
Nou, zal ik het dan maar vertellen? Die vent op die fiets ben ik. Zeer regelmatig rijdt er smorgens en savonds een gek voorbij die van alles fotografeert. Ik heb 'm opgewacht om met een leeg kratje voor 'm te gaan fietsen. En jawel, mijn vrouw, die NIET in de aangebouwde stenen berging over het bewuste kratje struikelde, zag die gek een foto van mij maken. Meeste moeite had ik nog wel met het achterhalen wie die vent is, maar het is mij gelukt...
Een reactie posten