De nieuwe stad vol van belofte vraagt een kans. Tussen de gestapelde stenen lopen dromen te hoop. Gewoond worden kan er wel. Voor het overige is enig heil ver te zoeken. In kennelijke staat van vooruitgang lopen, fietsen, hangen mannen, vrouwen en kinderen rond. Als ze zich tenminste niet per voertuig van A naar B verplaatsen. Van het kindercluster naar de centrale zone.
Alsof het de gewoonste zaak van de wereld is stappen forensen uit de Sprinter. Op een station waar vroeger een boerderij stond en koeien graasden. Waar weiland lag staat een noodkeet voor het Albert Heijn-filiaal. Melkuniekoeien gestapeld en in het gelid versieren in hun blauwe pakken de metalen kar in de koeling. De zijkleppen ongemerkt stijf op elkaar.
1 opmerking:
Die Bllothooi toch, op de plaats van zijn huidige woning stond vroeger ook een boerderij, omgeven door weilanden met blootgras. Maar dat is niet relevant, want alleen Bloothooi mag lekker "buiten" wonen...
Een reactie posten