De verwondering over snelwegen, het autobezit en de bejubelde mobiliteit.
Het kilometerslange asfalt van vier tot zes of acht, nee zelfs tien banen waarover voertuigen onafgebroken voortrazen. Tussen vertrek en aankomst, start en finish. Tussen geluidswallen, zichtlocaties en praatpalen.
Waar wielen woeden, bermen buigen. Waar geluid en lucht niet 'te harden' zijn. Waar snelheid duivels te keer gaat.
Over die snelweg is een museum. Het snelwegmuseum. En terecht.
3 opmerkingen:
Mooi. Kan ik eindelijk mijn rijbewijs als Museumjaarkaart gebruiken.
Binnenkort ook het Bloothooise "Anti-automuseum".
Hmm, interessante foto. Zelf gemaakt Bloothooi? Het interessante zit 'm er namelijk voornamelijk in, dat het Shell-tankstation alléén boven de regenboog in de autoruit wordt weerspiegeld. Ra ra, hoe kan dat?
Een reactie posten