Hier wil ik de rust verbeelden en verstenen in goed gezelschap van eekhoorntjes, mollen en de even verderop grazende koeien. Eén worden tussen het coulissenlandschap, met de bomen en de seizoenen. De choreografie van dansende libellen op de vijver bestuderen.
Naast de open haard versmelten met de geluidsdragers, gebonden boekenwijsheid en berusten. Berusten in buiten en binnen. In het nu.
1 opmerking:
Kijk nou, een versteende schoonmoeder, voor eeuwig het zwijgen opgelegd.
Doet mij denken aan die twee aangeschoten kerels in de kroeg. Ze hebben het over schoonmoeders, een veelbesproken onderwerp onder beschonken mannen. Zegt de ene: "Mu mu m'n schoonmoeder is een engel." Zegt z'n drinkmaat: "He he heb jij mazzel, de mijne leeft nog."
Een reactie posten