De verwachtingen zijn hooggespannen. Schrijfster Franca Treur schijnt een belofte te zijn. Haar debuutroman Dorsvloer vol confetti is volgens de achterflap 'een sensitieve roman over de strijd van ieder mens om een eigen leven, en tegelijkertijd een liefdevol portret van een Zeeuwse orthodoxe boerengemeenschap met een geheel eigen vertelcultuur.'
Als sierzeeuw ben ik direct aan het lezen geslagen.
3 opmerkingen:
De gemoedstoestand die haar naam oproept is omgekeerd evenredig aan de gemoedstoestand die haar foto oproept...
Dus? Wat betekenen al die 'oproepingen' voor de heer Hans? Hoe is het ondertussen gesteld het met zijn gemoedstoestand?
Dat er allemaal erotische gevoelens naar boven komen bij het aanschouwen van deze dame. Tenminste...het blijkt een zeer mooie foto te zijn, want op andere 'plaatjes' op internet ziet ze er toch wat minder uit. Ach, wat bomt het ook, doen we toch gewoon het licht uit; in het donker 'doen' ze het allemaal hetzelfde...
Trouwens, het valt mij de laatste jaren op dat we aardig wat mooie schrijfsters hebben, maar hun boeken zijn stuk voor stuk shit, terwijl ze wél goed verkopen. Zo zie je maar, mooie vrouwen worden inderdaad nog steeds op hun uiterlijk beoordeeld en niet op hun prestaties.
Een reactie posten