Ooit had ik de naam een beleefde jongen te zijn. Die beleefdheid zat me weleens in de weg. Om de mededeling te vermijden dat ik heel nodig moest pissen, vroeg ik dikwijls verhullend:
“Waar kan ik mijn handen wassen?”
Totdat ik eens naar een bijkeuken werd gedirigeerd. Daar sta je dan met een volle blaas. Tegenwoordig – wijsheid komt met de jaren – draai ik er niet om heen, vraag rechtstreeks naar de WC en bij goede bekenden benoem ik tot in detail mijn missie in het kleinste kamertje. Wat kan het eigenlijk schelen, de gang naar de plee is zo’n gemeenplaats.
Indachtig de kroonprins, voorvechter van ‘sanitatie’ die overal en nergens zijn privaatmoment beleefd, zie ik de betreffende zitkamer voor me als de boardroom voor watermanagement.
Abonneren op:
Reacties posten (Atom)
Posts
1 opmerking:
Tja, velen die beleefd zijn, denken kennelijk dat je "beleefd" dan ook altijd in de verleden tijd dient te schrijven. Dat is niet beleefd, maar wél dom.
Een reactie posten