Linksdragend

Ik ben een linkse hobbyist pur sang. De verschrikking van menig VVD-er, PVV-er en Trots op Nederlander, wee mij, de vleesgeworden begrotingstekortveroorzaker.
Neem in de eerste plaats mijn beroep: lokale overheidsdienaar. In een overbodige discipline bovendien. Al doe ik als communicatiemedewerker nog zo mijn best, de bijdrage aan het algemene nut is volstrekt waardeloos. Tenminste, afgaand op de kritiek die luidt in de regel als volgt: er wordt niet dan wel te weinig gecommuniceerd of juist te veel. En als er al weinig of te veel gecommuniceerd wordt, meestal met verkeerde boodschap, middel en resultaten.
Daarnaast kijk ik graag naar programma’s van de publieke omroep. Tevens ben ik liefhebber van gesubsidieerde kunst en cultuur. Ten dode opgeschreven literaire tijdschriften, experimenteel toneel, obscure festivals, stadsdichters of zelfs een heus door de gemeente opgericht Schrijvershuis (in Almere) genieten mijn warme belangstelling.
Reeds jaren vreet ik uit de staatsruif. Weliswaar pomp ik mijn van overheidswege uitgekeerde traktement kwistig terug in de economie - volgens rechtse hobbyisten het enige dat telt - ik ben en blijf een linkse hobbyist.
Al met al kost ik de gemeenschap veel geld. Hierbij wil ik de gulle gevers bedanken, mede namens vrouw en kinderen. Allen ben ik zeer erkentelijk voor wat jullie mogelijk maakten; van m’n hobby mijn werk maken.
Volgende keer aandacht voor rechtse hobby’s. Die als ze al iets kosten, de burger voornamelijk veel profijt en zelfs geld opleveren.