De stad verandert en vernieuwt voortdurend. In mijn jeugd werd minder veel en vaak gebouwd of verbouwd. De bebouwde omgeving bleef jaren lang hetzelfde. Van projectontwikkelaars had je hooguit een handjevol, klusprogramma’s moesten nog uitgevonden worden. Het maatschappelijk middenveld kende gras. Het was geen bouwplaats of parkeerhaven. En Elco Brinkman was kroonprins bij het CDA. In mijn jonge jaren waren rijdend en bouwend Nederland nog verre van prominent vertegenwoordigd. Er leek ruimte in overvloed. Althans dat heb ik, in mijn beleving, altijd aangenomen.
Posts
4 opmerkingen:
Toen we klein waren leek alles zo groot. Nu groter lijkt alles kleiner te zijn dan het was. Toch blijft het onmogelijk om over onszelf heen te kijken.
Wel geloof ik oprecht dat er (feitelijk) steeds meer gebouwd en vaker verbouwd wordt. En meer mensen uit hun dakkappel gaan met extra hypotheek afsluiten en continu klussen.
Of de woonomstandigheden zijn slecht of de mensen stellen meer eisen aan huis en tuin. Of beiden. Feit is dat in elk geval de Randstad steeds voller wordt.
Wij willen in de stad Utrecht wonen. De oplossing is gevonden in elk aanpalend gehucht (zoals waar u is opgegroeid) te vernoemen naar zijn grote voorbeeld en het probleem is opgelost. Zo kan een ieder verkondigen "Ich bin ein Utrechter"
De parafrase van John F. Kennedy's woorden geldt - in letterlijke zin - eigenlijk voor alle bewoners van de gehele provincie. Een stadsprovincie is overigens niet denkbeeldig. Met de Heuvelrug als Central Park.
Een reactie posten