Een schrijnend beeld. Dit vergeten boek bij de kaartjesautomaat op het station. Wie zal het boek missen? En wat leest degene nu in de trein? Misschien is If Beale Street could talk sowieso wel vergeten door de lezers. De auteur James Baldwin is ten slotte al jaren dood. Deze roman verscheen in 1973. Met koeienletters prijkt op de voorkant ROMAN. Dat niemand denkt dat het om poëzie gaat of non-fictie. In het voorbijgaan las ik Als bielzen konden praten. Aangezien het spoor pal achter het boek ligt een begrijpelijke associatie. Het lijkt wel een geënsceneerd tafereel. Zoals het daar ligt. Voor het oprapen. Misschien is het wel expres achtergelaten, en bedoeld ter leesbevordering.
Abonneren op:
Reacties posten (Atom)
2 opmerkingen:
Vergeten doen we allemaal wel eens. Sterker nog met het vorderen der jaren komt het meer voor. Het begint met de naamvinding die stokt.Hoe heettie ook alweer. Ik kom er wel op.Meestal op niet relevante momenten. Het is de angst van de quizdeelnemer lijkt me.
Vergeten mee te nemen hoort er eigenlijk ook bij.
Het is een goevoel dat je hebt als je fiets gestolen is. Kan niet. Waar istie nou. Even om de hoek kijken.
Niet zo prettig met pern allemaal!
groet
beewee
Het geheugen laat ons mooi in de steek. Verder schijnt het zo te zijn dat allerlei vergeten gewaande en vroege herinneringen juist op oudere leeftijd weer naar boven komen borrelen uit de krochten van ons beschimmelde brein.
Enfin, als opsteker kan ik wel vermelden dat ik beewee zeker niet vergeten ben.
Een reactie posten