Als pseudo-geletterde ben ik het wel eens flink beu. Zo'n alfabet dat zich op allerlei manieren aan me opdringt. De woorden die me achtervolgen, de zinnen die me zomaar invallen. Het continu letterneuken en de puntjes op de i zetten. Soms ontworstel ik me aan boeken, kranten of laptop en ga de straat op. Maar zelfs daar kom ik ze tegen. In het wild.
Posts
4 opmerkingen:
De straat op? Nou, dat is dan zeker des nachts...
Waarom moet de titel eigenlijk in het Engels? Of bekt "Alfabetstraat" niet mooi genoeg? Of hing dit bordje in een Engelstalig land?
Maar ja, Bloothooi noemt zich een "pseudo-geletterde" en wat weet een pseudo-geletterde nou van de Nederlandse letteren?
Misschien is de auteur liefhebber van Prince?
En... by the way, het bestaan van schone kunsten en letteren stopt niet bij de lands- dan wel taalgrenzen. Gelukkig maar.
Klopt Dorothy, maar wél goed lezen jongedame; ik heb het over Nederlandse letteren.
Een reactie posten