donderdag 26 februari 2009

Applaus

Heus wil ik tot grote hoogten stijgen. Maar dan wel met beide benen op de grond. Graag zweef ik een beetje, hoewel ik geen fervent luchtreiziger zal worden.
Het is knap van vliegeniers. Lof en hulde voor hun prestaties. Een vogel nadoen met een kist vol, hutje mutje op weg naar de plaats van bestemming.
Ziehier de bewegende beelden van een proeve van bekwaamheid, te weten 'mijn' laatste landing na vertrek uit Turkije. Let vooral op het applaus nadat de captain via de intercom de passagiers bedankte. Het klinkt ook als saluut voor alle piloten die geen applaus krijgen voor hun landing.

5 opmerkingen:

Anoniem zei

Beetje goedkoop hè, meneer Bloothoog, om mee te doen met die overdreven publiciteitsgolf. En voor wat betreft applaudiseren voor piloten, dat is wel héél erg gedateerd. U vliegt zeker nooit of slechts met charters. Want Johnny en Anita in hun campingsmoking klappen altijd...

Anoniem zei

Grappig, het (overbodige) applaus is veel te laat, hoort op moment dat wielen de grond raken. Hugo, heb je al nagegaan of dit toestel toevallig hetzelfde is als het neergestorte toestel? Aan de vleugels en geleiders te zien is het een 737 800-serie.

Anoniem zei

Zeg vlieger op eenzame hoogte, wanneer ga jij eens landen. De luchthaven heeft nog geen bericht ontvangen!

Anoniem zei

Applaus voor jezelf, heel leuk gedaan!

Anoniem zei

Nou? Is het hetzelfde toestel?