maandag 23 februari 2009

Blognot

Soms is de bijdrage aan Bloothooi wat er niet staat. Vandaag had hier een tekst kunnen staan van de backstage-belevenissen afgelopen vrijdag in De Doelen. Helaas ontbrak de tijd, nee, vooral de rust om een lezenswaardig verslag te schrijven.
Als alternatief koos ik voor het gedicht de Routeloze reis dat ik afgelopen gedichtendag wilde voordragen in brasserie Sans Etoile in Vlissingen. Met de voordracht van slechts één kort gedicht had ik me er met een jantje-van-leiden van afgemaakt. Het gedicht Routeloze reis is echter buiten handbereik...
Soms is het leven wat het niet is.

4 opmerkingen:

Anoniem zei

Maar zouden uw lezers ook écht zijn geïnteresseerd in uw backstagebelevenissen, heer Blootback? Ik bedoel, wat is er nu zo bijzonder aan het even praten met, of misschien alleen maar even ademloos en overdreven geadoreerd kijken naar, iemand die met slechts één iets beter is dan u, zingen. En houden uw lezers dan ook van die zanger(es)? Of vindt u zichzelf nu ineens belangrijk dat u "backstage" bent geweest? Moeilijk woord voor "achter het toneel", dikke mik hoor. En zouden uw lezers eveneens écht zijn geïnteresseerd iw uw huisgemaakte gedichtjes?
Juist door de ontstentenis van beide overbodige bijdragen is het leven precies wat het wel is.

Anoniem zei

Hé Nachtmerrie, gun die man ook zijn lolletje. Als ie dat nou leuk vindt, backstage of een gedichtje voordragen, waarom moet jij daar dan weer zo zuur over doen? Je bent gewoon jaloers.

Anoniem zei

Gut o gut, De Dagdromer heeft gesproken. Sodemieter op man, die Blootjurk maakt zich er vandaag wel heel gemakkelijk vanaf; beetje orakelen wat hij wilde, maar niet deed.

Anoniem zei

Hé Blootie, grote mattie. Zitten die bradda's jou te bokken en te skotten? Zal ik die bobbels ff komen killen? Ik heb een vette pipa, maar check jij dan de skotoe?