In Amsterdam ontwaar ik op de vertrekstaten van de Nederlandse Spoorwegen zowaar de vermelding van mijn woonplaats, ergens gunstig gelegen in het buitengebied waar de trein ook stopt. Met nadruk op 'ook'.
Wel weet ik me zo rechtstreeks verbonden. Tussen hoofdstad en heuvelrug, tussen provincie en de wereld, tussen forensen en cosmopolieten, tussen alles en niets.
Slechts 32 minuten over het spoor, en een stop op Utrecht CS scheiden mij van station Amsterdam Amstel. Daar vouw ik de fiets uit en vervolg mijn weg. Naar waar 'het' gebeurt.
3 opmerkingen:
"Het"? Weet uw teerbeminde dat al, Blootbeest? En welk standje wordt "het" ditmaal?
Vader zijn blijft de moeder van de gedachte een wens
Is dat diezelfde moeder die op een olifant voorzichtig naar de porseleinkast van vader kijkt?
Een reactie posten