Met de trein mee was een feest. Door schuifdeuren naar aparte coupés. Royaal gezeteld op gestoffeerde stoelen. De armleuningen die omhoog en desgewenst omlaag konden. Asbakjes met metalen klepjes. Schuiframen voorzien van rood-omrande stickers, een streep door een fles. Dat je dus geen geleegde halve liters naar buiten zou gooien en als het warm weer was wel met je hoofd uit het raam kon hangen.
Met de trein mee was op reis gaan, hoe kort het traject ook was. In een rijtuig voelde ik me onderweg thuis. Ondanks een snee in de zitting, met zwarte stift gekalkt 'I love Yvonne' of het peace-symbool voor mijn part.
De nieuwste treinstellen van de Nederlandse Spoorwegen zijn ontdaan van alle tierelantijnen en WC's ongetwijfeld 'duurzaam veilig' en hufterproof. Liever wil ik zo snel mogelijk uitstappen en het kille transportmiddel verlaten. Het is geen reizen meer maar vervoerd worden.
Posts
2 opmerkingen:
Ere wie ere toekomt. Je zou namelijk verwachten dat de werkelijk prachtige woordspeling "tierelantrein" vele hits op het www zou opleveren. Maar tot nu toe is geen enkele scribent in ons taalgebied, zelfs niet de grote BRIL, op dit prachtige woord gekomen. Ik beveel je van harte aan dit woord in grotere kring te introduceren.
Ik sluit mij bij de vorige spreker aan...
Een reactie posten