Ausländer als bijrijder

Menig blogpost zou ik kunnen vullen met het overtikken van hele of half afgeschreven teksten uit stapels bewaarde schrijfblokken. De vaak vol gekliederde gelinieerde A5 velletjes zijn een soms een serieuze bron. Soms ook niet. Hieronder een greep uit zomaar notities. Vermoedelijk van begin jaren negentig van de vorige eeuw. Ik was toen midden twintig. Had nog geen rijbewijs en weinig te besteden. In Nederland en Duitsland ging ik regelmatig liften.  

Velletje 1: 

'Hoffelijke automobisten

Drie maal in een half uur

Gross Umstadt

Willy Brandt fakkeloptocht lokale SPD-afdeling

Ausländer raus (Neonazi's)

Ik ben wel heel lang niet meer voor lange duur uit Nederland weggeweest. Zelfs zolang dat ik dreig Duitsland aangenaam te vinden. 

Ach, ik ben eindelijk weer eens over de grens. Het werd tijd!'

Velletje 2:

'Liften doe je niet met de duim. Op karton of papier zet je met dikke stift de gewenste plaats van bestemming. Verder lach je en probeert zo vriendelijk mogelijk te kijken. De steden-namen goed in het zicht. Bij een oprit, bij een parkeerplaats van een wegrestaurant en tankstation. Strategisch opgesteld. 

Hopen op de gastvrijheid van de bestuurders. Bestelbusjes, personenauto's, vrachtauto's razen voorbij. 

Waarom nemen gemotoriseerde weggebruikers zomaar vreemdelingen mee? 

Kilometers asfalt, de uitlaatgassen. De mens achter het stuur. Anoniem gaat ieder z'n eigen weg. 

Onder dankzegging. 

Zo veel auto's, zo veel mensen. 

Wegpiraten, zondagrijders. '

Velletje 3: 

'De hele week maken zondagrijders de straat onveilig voor voetgangers. Beschermd door oversteekplaatsen en stoplichten beent de wandelaar vogelvrij door de asfaltjungle. Onverantwoorde analfabeten kunnen zomaar een rijbewijs halen. Achter het stuur worden sommigen asociaal.'