Hoe vandaag de provincie en stad op gang komen is een eerbetoon. Het perron vol met ambtenaren, controllers en scholieren. Hun gezicht gericht op de pagina's van Spits of Metro. De sprinter afgeladen vol forensen. Enkelen lezen tegelijkertijd met mij de voorpagina van de Volkskrant. De studente met lange benen geeuwt. Een traan was meer op z'n plaats geweest. Tenminste, als je het stukje Dicht bij huis – in de geest van Martin Bril – door Remco Campert uit hebt.
De accordeonspeler in de voetgangerstunnel onder het Centraal Station trekt een deuntje. Het vleugje Frankrijk vervliegt in alle haast. Buiten is de stad waar hij het levenslicht zag vol van voornemens. Een nieuwe dag wacht. Wel wat grijs voor rokjes.
Enfin.
Vanaf vandaag bekijk ik het leven door een andere Bril.
Abonneren op:
Reacties posten (Atom)
Posts
3 opmerkingen:
Geheel met je eens, Hugo. Een GROOT columnist is veel te vroeg overleden.
Maar toch nog even iets anders; waarom noem je de ranzige kranten Spits en Metro wel en veel betere De Pers niet?
Voorop gesteld dat het heel erg is dat de beste man op zo’n jonge leeftijd aan kanker is overleden. Wat mij een beetje tegen de borst stuit is dat het nieuws zo breed wordt uitgemeten. NOVA staakt de discussie over de JSF om het net bereikte bericht over het overlijden van de heer M. Bril te vermelden. Het journaal opent er mee. Remco Campert schrijft een column op de plaats waar de overledene dat deed met hem als onderwerp en zelfs Bloothooi schrijft een melancholisch stuk over de beste man. Het is fijn dat iemand andere mensen kan plezieren met het schrijven van goede verhalen, boeken en columns. Maar om nou weer dat gevoel van nationale rouw te gaan creëren gaat mij een beetje te ver. Er overlijden dagelijks circa 100 mensen aan kanker. Mensen die op hun manier ook iets positiefs aan de maatschappij hebben bijgedragen. Daar wordt toch ook niet zo’n landelijke ophef over gemaakt. Laat dat uiten van verdriet bij de naasten en hou dat populistische eren lekker bij jezelf. Zo meteen wordt zijn kist ook nog op de middenstip van de Arena geplaatst.
Typisch een heel zielig gevalletje van vette kift van een klein mannetje die het échte "Boek" slechts in zijn naam heeft staan.
Martin Bril is vele malen belangrijker en groter dan een miljoenenproject waarmee onze medemens op effectieve wijze kan worden gedood. Maar weet je wat Marcel, ga lekker in je eigen zelfbeklag zitten soppen.
Een reactie posten