Stuitborst - het begin

Wel nu. Mijne Heren en eventuele dames natuurlijk ook, de stichting Stuitborst is aanstonds aanstaande waarmee ik maar wil zeggen dat de zaken voorspoedig lijken te gaan.

De stichting Stuitborst dus, stelt zich ten doel om stotende kwesties onder de aandacht te brengen. Inderdaad, voorvallen, gedrag en standpunten die ons tegen onze borsten stuiten. Ten einde die afkeer inzichtelijk te maken. Ons aller afkeer, dat wil zeggen, namens de bestuurders sprekende dan. Wij zijn daarom verguld dat we via weblog Bloothooi zo nu en dan onze afkeer kenbaar mogen maken.

Om een voorbeeld te geven van de gemeenschappelijke afkeer volgt hier een van de eerste beginselen.
Wij bannen voor 2011 en daarna de woorden 'links' en 'rechts' uit, omdat deze binnen het politieke debat onnodig een tegenstelling teweegbrengen. Stichting Stuitborst i.o. voert uitsluitend debat op basis van inhoud en argumenten. En niet vanwege de vermeende tweedeling die domme lieden zich louter uit gemakzucht graag voorstellen en daarmee elke vorm van nuance vermijden. Zulks is bepaald geen hobby van ons.
Wij pikken het niet langer, en laten ons niet langer links en rechts tegen onze borsten stuiten.

Namens het bestuur van de stichting Stuitborst i.o., en enkele belangenloze begunstigers, wens ik u een aangename laatste week van het huidige jaar.

Toe-nou-toch-tegenspraak

Wat een vakvrouw vermag. Dertig jaar vorstin. En evenzovele kersttoespraken. Is die van 2010 de laatste? In elk geval de eerste met een vooruitwijzing naar de inhoud. De Rijksvoorlichtingsdienst laat in een officieel bericht op kerstavond weten dat ‘de traditionele kersttoespraak van de Koninigin’ dit jaar gaat over bemoediging en burgermoed. Wel opvallend die openheid vooraf. Alsof Oranje-leaks met deze annonce is voorkomen. Had Frits Wester de hand weten te leggen op de tekst?

Wapengekletter

De Tweede Wereldoorlog krijgt een eervolle vermelding, zo informeert de RVD geruststellend. “Uit de Tweede Oorlog kennen we we indrukwekkende voorbeelden van persoonlijke moed.” Pardoes zie ik Prins Bernard zaliger voor me, aan de roze champagne met wijlen mevrouw Mulder-Gemmeke. Maar dit slechts terzijde. De Koningin trekt dus uitgerekend op eerste kerstdag jarenlang wapengekletter er met de haren bij, en plaatst dit als het ware naast de kribbe waarin het kindeke Jezus ligt. Alsof je de kersstal bombardeert met een Dikke Bertha. Andere kraamvisite nam goud, wierook en mirre mee.

Gulden

Toch is ons staatshoofd hoopvol: “Maar opnieuw zijn er mensen die – ver weg en soms dichtbij – in actie komen waar onrecht heerst.” Misschien geeft ze hiermee kapitein Marco Kroon een steuntje in de rug. Hare Majesteit haalt verder de zogenoemde gulden regel aan: “Behandel anderen zoals u wilt dat anderen u behandelen.” Een waarheid als een koe maar uit de mond van iemand die sinds haar geboorte een wel zeer bijzondere voorkeursbehandeling krijgt, klinkt dit onwaarschijnlijk. Zij wenst onder geen beding behandeld te worden als anderen. Majesteit hoeft geen pinstoringen en verkeersellende te doorstaan. Of de haast en hufterigheid in een willekeurig Albert Heijn-filiaal. Bovendien is de door haar geprezen gulden regel met de invoering van de euro ge-outsorced of wegbezuinigd. Gevolgd door indrukwekkende voorbeelden van zelfverrijking en persoonsverheerlijking.

Ontvrienden

Het kan H.M de Koningin niet ontgaan dat in tijden van vrede en vrije markt de macht van het getal telt. En niet de krijgsmacht. Het lijkt zo in tegenspraak. Oorlog staat lijnrecht tegenover lieve vrede die we met kerst schijnen te vieren. Naast de topomzet dan.

Zij is toch de moeder van een zoon die in een uniform trouwde? Alsof een militaire rang de verbondenheid tussen man en vrouw extra glans geeft. Je laat verdorie met vertoon het leger een Godshuis binnen. De Kroonprins gaf zijn ja-woord met een sabel. Is het soms een waarschuwing? Wil de Koningin er op wijzen dat vrede broos is en bedreigd wordt? Ze blijft strijdvaardig. Vorig jaar met kerst verklaarde ze social media de oorlog. Alsof deze menselijk contact zouden vervangen… Het Facebook van Beatrix lijkt voorgoed gesloten. Onderdanen hoef je nimmer te ontvrienden.

Spaar deze vrouw doorgedraaide Damschreeuwers en wanhopige waxinelicht-werpers. Voeg haar boodschappen in een wordcloud toe aan de biografie op koninklijkhuis.nl. Dan ben ik benieuwd welke plaats het woord vrede inneemt. Nu ga ik een waxinelichtje aansteken.

Ik wens u allen een gezegend kerstfeest toe.

Melkertboom

Hopelijk schoffelt het nieuwe kabinet de werkgelegenheid niet onderuit.

Spijbeloptant

Onderaan deze trap woonde ik wel eens een zitting van de politierechter bij. Als publiek. Tijdens het spijbelen van school. Met klasgenoot Erik. Zeer educatief, durf ik achteraf te beweren. Menig uurtje er zomaar tussenuit. Schuldig genieten van andermans straf.

Kloosterkruiden

De kruidentuin door de ramen vanuit de kloostergang.

Manteldans

De zon nodigt blaadjes buiten, binnen uit om een vreugdedansje te maken boven de schoorsteenmantel.

Weggeweest

De weg er naar toe is net zo belangrijk als de plaats van bestemming. Daarom ga ik er zo graag heen. En stop even onderweg. Omdat het er elke keer weer anders uitziet. Aangeraakt door seizoenen, bewerkt met elementen.

Zoemhoutje-touwtje

Een monty-coat zou hem niet misstaan. Phons Baks, mondharpdeskundige en nog veel meer. Zie zijn biografie op http://www.antropodium.nl/. Op de foto signeert Phons zijn nieuwste boek Zoemhout. De meeste complete studie tot nu toe over zwierhout, zoemhout, snorhout, loeihout, draaihout, wervelhout, snorrebot, bromhout, zoemstok, bromstok, gonsstok, wervelstok of zoemwiel. Vermoedelijk het oudste muziekinstrument ter wereld.

Snoepverstand

Om in te bijten. Misschien de honger maar ook de vorm spreekt tot mijn verbeelding. Het woord appetijtelijk is zeer van toepassing.

Papierverbruik

Dit personage verschalkt menig dode boom. Zijn zucht naar proppen, oude kranten, kassabonnen, noem maar op, mag enige naam hebben. Hoewel zijn streven naar een papierarm sprookjesbos als loffelijk is te omschrijven, de kwalificaties 2.0 of 'paperless' vallen de heer in kwestie nimmer ten deel.

Midden

Ooit sprak ik een top-ambtenaar die beweerde dat je de ontwikkeling van een stad kunt afmeten aan de hijskranen die je aan de horizon telt. Hier zie ik er maar één. Die staat wel midden in het centrum aan de rand van een hele diepe bouwput.

Alstu

Het mooiste televisie-moment sinds tijden. Zoiets zie je helaas niet terug bij de TV draait door of zapservice. Er kan mij niet lang genoeg geduld gevraagd worden. Geachte publieke omroepbaas, wilt u het vaak herhalen alstublieft?

Gelijk

Hans Hermans heeft helemaal gelijk. Zie zijn reactie onder de vorige bijdrage. Er is sprake van een leugen. Liegen is niet netjes, zo hebben we geleerd. Maar soms hoef je niet de hele waarheid te vertellen.

De waarheid is dat Hugo heel betamelijk slechts zijn halve hart logde. De ondertitel van Bloothooi is goedbeschouwd al een leugen. Zie het als zelfbescherming. Je weet immers nooit wat er achter blijft in de blogosfeer. Gelukkig kan ik met 1 druk op de knop deze blog verwijderen, inclusief alle berichten en reacties. Wat rest zijn dan plukjes Bloothooi die hier en daar rondzwerven op het wereldwijde web.

In de virtuele wereld is veel gelogen. Eigenlijk zie jij nu alleen 1-tjes en 0-etjes.
Later deze week een gastbijdrage van trouwe bezoeker en ere-burger van de bescheiden community die Bloothooi ooit was: Hans Hermans

Discman

Welke innovaties deden hun intrede tijdens mijn bestaan?

afstandbediening televisie en audio
teletekst
kleurentelevisie
zakcalculator
cassetterecorder
videorecorder
kopieermachine
walkman
CD
discman
mobiele telefoon
DVD
internet
e-mail
homecomputer met floppydisk en later diskette
tekstverwerker
wordperfect
MS Dos
laptop
digitale fotografie
MP3
iPod

Kanaal 14

Wat Hyves en Facebook zijn anno nu was tokkelen op een bakkie rond 1980. Een sociaal en interactief netwerk. Ter bevestiging van contact verzond je QSL-kaarten. Een blauwe maandag tokkelde ik mee. Op het bakkie van de buurman. Mijn stationsnaam was Black Hole.

“Breakie, breakie. Is er iemand staandebij? Kom er eens in op kanaaltje 14.”

Doorgang

Als buitenstaander ben je geneigd allerlei onaardigs te denken over het in de pers breed uitgemeten tunnelgeklungel. Is de vertraging te wijten aan steeds strengere veiligheidseisen? Ligt het aan de vermeende bestuurlijke drukte? Voorlopig is er geen drukte in de tunnel want valt er niets te besturen.

Bunnikhlehem

Er schijnen nu al herders te zijn die boven Bethlehem een grote ster zien fonkelen. Enkelen beweren dat het een pepernoot is.

Blowin'

De herfst is aangebroken. De eigenaar van deze electronica-zaak echter, rekent op een hittegolf. Het pand puilt uit van ventilatoren. Staande varianten, tafelmodellen. Waarom de eigenaar 'grof' inkocht is mij een raadsel.
'The answer, my friend, is blowin' in the wind'.

Halve werk

Met twee linkerhanden voel ik me tijdens gereedschapsdag nooit zo op m'n gemak. Handwerksmannen en ander werktuig kunnen zich deze dag te goed doen aan hun bekwaamheid.
In mijn gereedschapskist tref je uitsluitend een vulpen aan. En papier. Geen zaag, beitel of boor. Achter een freesbank voel ik me doodongelukkig. Al met al een hele klus om gereedschapsdag ongeschonden door te komen. Als je onhanden hebt tenminste, zoals ik.

Overgave

Zo vol overgave genieten in de middagzon verdient navolging door de Homo erectus en zijn opvolgers. Begraaf de vuistbijl en verlustig je aan Helios!

rust·dag

de; m -en dag waarop niet gewerkt wordt.

Inzicht

In het weekeinde mis ik dit uitzicht niet.

Voor de dorst

Fruitvervoer.

Kopje

Nu en dan verlang je terug naar plaatsen waar je was. Om een kopje thee te drinken in de schaduw.

Donderslag

Bij gelegenheid draai ik geluidsdragers. Heel af en toe. Op feestjes en partijen. Om het hip te zeggen zou ik me DJ noemen. Maar het mag geen naam hebben. Mijn gedraai. Ooit bedacht ik de naam Dans en Grietje. Dat leek me wel een aardige voor een DJ. En volgens Google was deze nog niet eerder gebruikt. Toen. Naar nu blijkt is de naam Dans en Grietje in beslag genomen door een esoterische damesdansgroep. Momenteel twijfel ik tussen Dansworst en Donderslag.

Soms is het beter om geen naam te hebben. Wanneer men mij ziet klooien met mini-jack en tulpkabels kan ik het beste anoniem blijven.

In pacht

De enige waarheid is dat de papieren krant gaat verdwijnen.

Façade

Architectuur verheelt veel. Of het nu om een kantoor gaat, een verpleegtehuis, school dan wel cultureel centrum. Achter de gevel kan van alles schuil gaan.

Open en Bloothooi

Een betekenisvolle bijdrage leveren aan de blogosphere is geen gemakkelijke opgave. Goed, Bloothooi biedt nu en dan opinie, debat en polemiek. Duidelijke politieke keuzes ontbreken echter. De nuance regeert. Dat is op internet geen verdienste. "Het web is veel gepolariseerder dan de traditionele pers", aldus Joshua Livestro, eigenaar van weblog Dagelijkse Standaard in het jubileumnummer van Vrij Nederland. "Het is emotioneler, omdat het interactief is. Daarin moet je meegaan. Een enerzijdse/anderzijds-blog is geen lang leven beschoren", vervolgt de beroepsblogger. De kop boven het stuk luidt: 'Provoceren als noodzaak'.

Als Bloothooi al iets is, dan in elk geval geen Dagelijkse Standaard. Eerder Vrij Nederland maar Bloothooi is bovenal een enderzijds/anderzijds-blog. Soms lijkt Bloothooi wél dagelijkse standaard. Bijvoorbeeld in het geval wanneer een trouwe lezer reageert als verversing achterwege blijft.

Naboutsing

De meeuw heeft er schijt aan en bout zonder schroom op het bronzen hoofd van 'den redder van 't vervallen vaderlandt'.

Veel

Minderen is wel toegestaan.

Bloothooikoorts

Vermoedelijk leed ik in mei en juni aan aan Pollinosis. Of allergische rhinitis. Wie zal het zeggen. Het gevolg is evenwel dat de adem stokte. En dat zou te maken kunnen hebben met het stuifmeel van Kropaar, Veldbeemdgras, Raamgras, Beemdgras, Engels raaigras, Zwenkgras, Struisgras, Thimotheegras en Doddengras. Dit verzin ik niet zelf. Voor mij is gras gewoon groen. En aan de andere kant van heuvel vaak nog groener.

Constructie

Daarom ben ik een alfa.

On

Aangelijnd. Tenzij er geen verbinding is of de stroom uitvalt.

De dupe

Of het nu om een bolknak gaat, een cigarillo, havanna dan wel manilla. Noem het strootje, stinkstok of gewoon rookartikel. We zijn allemaal wel eens de sigaar.
Of de klos.

Teken aan de wand

Het is maar dat je het weet.

Dinosaurus in Lage Vuursche (proloog)

Als ik ooit kies voor een cosmetische correctie dan laat ik het gat in mijn hand dichten. Deze eerste zin leek mij wel passend voor een verhaal dat er aan zit te komen. Dat onderweg is. En enig oponthoud kent. Een verhaal dat gaandeweg ontstaat en waarvan maar de vraag is of de zijlijn ooit uit komt op de pointe. Een verhaal dat handelt over levens die eindigen. Levens van prominenten, sporthelden, sterren en eenvoudige stervelingen. Eindige levens die veelbelovend beginnen. Ergens. Om uiteindelijk te worden bijgezet in vergetelheid. Verder borrelde de vraag op of onderwereldfiguren wel echte vriendschap kennen. Of worden ze slechts omringd door goedbetaalde maffiamaatjes die om de hand langen van hun broodheer en diep in hun hart nauwelijks malen om zijn welzijn?
Deze zinnen vielen mij in. In het restaurant waar ik een steak tartaar at en menig glas Nieuw Zeelandse Sauvignon Blanc dronk. Het restaurant met een supersonische handendroger in de heren w.c. waarvan het geluid doet denken aan een opstijgende JSF .

Goed. Het verhaal is nog lang niet begonnen. De proloog komt net op gang. De crux van het verhaal moge helder zijn. Proef het heden. Leef op krediet om vandaag te genieten en morgen pas de rekening te voldoen. De echte crisis wordt veroorzaakt door zuinige bangerikken die denken dat hun bestaan pas tijdens hun oude dag begint. Mijn jonge jaren wil ik slijten in schuld en boete. Ook al ben ik al lang niet jong meer. Ik weiger om spijt de hoge rente te laten zijn van achterstallig existeren.

Boegeroep

Hopelijk heb ik nog een lange weg te gaan. Nog heel wat voor de boeg, als het ware. Bij sommige te zetten stappen zal men mij vast en zeker gaan uitjouwen. Het boegeroep zal ik zeewaardig trotseren.

Haute-volée

Al vierenveertig jaar probeer ik mezelf naar boven te trekken. Op tal van manieren. Het hijsen heeft me weinig gebracht.

010

Mijn ideale verblijf in Rotterdam: 's morgens vroeg in de voetgangerstunnel onder het Centraal Station Jules Deelder tegen het lijf lopen en hem begroeten alsof hij een oude bekende is. Me vervolgens vermaken om zijn verbaasde tronie. Met de watertaxi van de Noordoever naar de Zuidoever. Inchecken en lunchen in Hotel New York. Blijven hangen op het terras. Gedicht schrijven met als werktitel: gevangen door staal. Eten in bierhandel De Pijp. Een concert van Prince of The Rolling Stones in De Kuip. Of een theatervoorstelling in het oude Luxor. Genieten van het nachtelijk uitzicht vanuit kamer 205.
Bij het ontbijt opsommen wat ik de volgende keer in Rotterdam ga bezoeken: Internationaal filmfestival, North Sea Jazz, museumpark, Spido-rondvaart, Parkheuvel, Hilligersberg en Kralingse Plas.
Rotterdam te veel te leuk voor één dag.

Containerbegrip

Het gaat mijn begrip te boven. De massale verplaatsing spullen en spulletjes. Witgoed, micro-electronica, luxe waar en broodnodige hebbedingen. We kunnen niet meer zonder. Wat zit er in? Waar komt het vandaan? Waar gaat het heen? Is het bederfelijke waar? Legaal of illegaal? Een duizelingwekkend aantal containers, vol en leeg, wachten in havens op transport. Via boot, trein en vrachtwagen. Eentje meer of minder maakt bijkans niet meer uit. Soms verdwijnt een container om nooit meer boven water te komen.

Stapelbaar

Geen baar kwam hen te hoog. Na vele zeemijlen over menige wereldzee eindelijk op de plaats van bestemming.

Eenzame hoogte

De naamgever van de tuibrug schreef ooit: magna civitas magna solitudo. Vrij vertaald: grote stad, grote eenzaamheid. Inmiddels herbergt 'zijn' stad 600.000 inwoners en is hij verworden tot uithangbord om meer mensen naar de stad te trekken. En meer eenzaamheid in de hand te werken.

Sport

Dit lijkt de kern van het spel. Een voet die schopt. Hoewel met elk deel van het lichaam gespeeld mag worden. Met uitzondering van handen en armen. Ofschoon de doelverdediger vrijstelling heeft van deze regel. De bal, die overigens buiten beeld blijft, moet in het doel van de tegenstander terecht komen.

Zonvloed

'Daarna zeide de HEERE tot Noach: Ga gij, en uw ganse huis in de ark; want u heb Ik gezien rechtvaardig voor Mijn aangezicht in dit geslacht.'

Mispunt

Deze kom ik vrijwel overal en altijd tegen. In minder herkenbare vorm weliswaar maar het vereist nauwelijks kennis van de holtedieren om een exemplaar in het wild te determineren.

Watermanagement

Zal elk element enige leiding vragen? Over het bestieren van aarde, besturen van vuur en leiden van lucht hoor ik de mens met geen woord reppen. Alsof alles maakbaar is denkt men het wel te fiksen. De ruimtelijke ordening, vrijwillige brandweer en luchtverkeersleiders ten spijt. De elementen houden ons in de greep en niet andersom.

Paalhoofd

Linea recta richting zee. Of - het is maar je hoe het bekijkt - de kant van de duinen uit. Om te breken, te rusten, te beschermen. Spel van lijnen. Dat kunstenaars inspireerde. Mondriaan incluis. En mij ook. Maar ik ben geen kunstenaar.

Meerman

Wij schrijven maritieme geschiedenis. Met ons hele wezen staan we aan het begin van een verandering. Of zitten we er middenin? Wie weet kom onze zwemvliezen tussen tenen en vingers terug.

Opbouwend

Samen iets opbouwen. Zij en hij. Om vast te houden. Want alles vervliegt. Soms heeft zij gelijk, dan hij. Een enkele keer hebben ze allebei de waarheid in pacht. Dan is het haar woord tegen het zijne. Of andersom. Het waait wel weer over. Zolang ze de tent maar niet afbreken.

Balverstand

Spelers van Jong Ajax voorafgaand aan de vriendschappelijke
wedstrijd tegen V.V. Oostkapelle op vrijdag 23 juli.

Het wereldkampioenschap voetbal in de lage landen. Gaat het over sport? Of over economie? Ik zie uitsluitend heren in hun overhemd staan. Onder grijze jasjes, boven dito broeken. Nergens een bloot been of scheenbeschermer te bekennen. Wel veel dassen. En ginnegappend poserende pakmannen die met grijpgrage gebaren door middel van een 1 + 1 = 2 sommetje miljarden voordeel voorrekenen.
Bobo's spelen elkaar de bal toe. Zo'n WK 'moet je willen', apen ze elkaar na. 'Je moet blij zijn als je dit mag organiseren'. Telkens de nadruk op 'moet'. Tegenstanders worden afgeserveerd als 'zure calvinsten'. Voor mij zijn al die pakmannen met euro-tekens in ogen één voor één colporteurs. Nee, sterker nog: Jehova-getuigen met een bidboek onder de arm. Ze zetten een voet tussen mijn deur als ik deze wil sluiten. "Ja maar, neem de infrastructuur in 2018 of 2022! Die wordt vanwege het WK helemaal voor u in orde gemaakt."
Terwijl de bobo's hun heilige WK-geloof prediken lees ik het bericht dat de speciaal voor het WK gebouwde stadions in Zuid-Afrika ongebruikt blijven. 'Volgens de voetbalbond is het niet mogelijk om de stadions vol te krijgen, omdat ze te groot zijn. Daardoor kan er te weinig geld worden verdiend aan een wedstrijd.' Dit gaat mijn pet te boven. Maar waarschijnlijk snap ik niets van sport en heb ik al helemaal geen bal verstand van economie.

Relatie

Een nieuwe verkeerssituatie. Om preciezer te zijn: een nieuwe parkeersituatie. Een speciale verkeersaanduiding voor... Ja, voor wat eigenlijk? Een gereserveerde parkeerplaats voor voertuigen met ouder en kind in de auto? Die ouder lijkt me logisch want een volwassene van minimaal 18 moet de auto besturen. En stel dat er twee ouders met twee of meer kinderen in auto daar willen parkeren. Mag dat? En hoe zit dat dan met andere parkeerders? Ouden van dagen bijvoorbeeld. Echtparen zonder kinderen, vrijgezellen, studentes, noem maar op. Deze verkeersaanduiding is vast voer voor juristen en lijkt gestoeld op rechtsongelijkheid. Gevolg van verregaande regelzucht om zelfs parkeerplaatsen te voorzien van allerlei uitzonderingen en bepalingen.
Of zit ik er helemaal naast en mogen ouders en kind wandelen over die parkeerplaats? Of wachten ouder en kind daar op een lift? Is het soms een ontmoetingsplaats voor kinderlokkers? Wat voor relatie hebben die volwassene en het kind?
Of voel ik me aangesproken door het onderbord? Hoewel ik een dagje ouder word, ben ik nog steeds kind.

Update 11.37 u. wegens storende spelfout.

Westgat

Soms moet ik alle zeilen bijzetten. Voor een kort stukje over een boot. En dan laat ik de meeuw gemakshalve buiten beschouwing. Om over de palen maar te zwijgen. Rest nog de branding, het kalme water van het Westgat. En het zand op het strand dat lijkt te verkleuren onder invloed van droog en nat. De zon heeft het er maar druk mee. Haar licht te laten schijnen over aardse taferelen.

Blootnoot

Mijn jeugd leek tamelijk onbezorgd. Goed, er klonk ter oefening wel eens een sirene van de Bescherming Bevolking (BB) en in de buurt was een Amerikaans squadron gelegerd om ons tegen de gevaarlijke Russen te beschermen. Maar in de jaren tachtig, mede door de liberale wind die Margaret Thatcher en Ronald Reagan lieten waaien, ging iedereen tot het uiterste. Fundamentalistische kapitalisten grepen de macht. Zachtjes aan leek geld te winnen van het gezond verstand. Toch vergeet ik telkens waar het sindsdien werkelijk om draait: 'It's the economy, stupid.'

Bij hoog en bij laag

Om 13.40 uur is het hoogwater. Om 20.05 uur laagwater. Terwijl ik de werkdag slijt op kantoor achter een bureau en desktop-PC viert een ander een stranddag. Het lijkt de omgekeerde wereld. Maar dat dachten anderen misschien toen zij de broodheer dienden en ik deze foto nam. Een vakantie is eigenlijk te kort. Net als het leven trouwens. Maar als het eenmaal voorbij is hoef je niet meer te sjouwen. Dat is best cool.

Vriendschap

Iedereen die mosselen lekker vindt is in feite een mosselvriend. Een bezoek aan de jaarlijkse Vriendendag van Vrienden van de mossel mag je dan niet missen. Daar wordt de vriendschap intens gevierd. Eerlijkheidshalve moet ik bekennen dat de vriendschap van één kant lijkt te komen. De weekdieren zelf merken doorgaans weinig van mijn kameraadschap. Tegen de tijd dat ik onze verbondenheid met de mond wil belijden, en met m'n maag, zijn mijn vriendjes al gekookt. Ik geniet met volle teugen. En hoop dat zij dat ook deden. Twee jaar lang, toen ze in de Oosterschelde volgroeiden van zaad tot lekker hapje. Ik laaf me aan onze vriendschap. Hun einde smaakt mij goed. Ik heb ze als liefhebber werkelijk lief.

Boothooi

A/b van Zwaluw (YE 69).
Soms komt de herinnering van mijn luchtdoop naar boven. Het was in een Cessna. Samen met Willem. We stegen op vanaf vliegveld Midden Zeeland. Maar wanneer koos ik voor het eerst het ruime sop? Waarschijnlijk was het de oversteek met een veerboot Vlissingen-Breskens en weer terug. Diverse zeereizen volgden. Van Hoek van Holland naar Dover v.v., van Vlissingen naar Harwich v.v., van Nyborg naar Korsør v.v.. Van veel zeereizen was ik nog ongewis. Ik noem de oversteek van Aimere naar Waingapu. Aan boord van de Clipper Stad Amsterdam ging ik een rechte streep buitengaats en keerde dezelfde dag weer terug. Natuurlijk kan ik doorgaan maar het varen over de Westerschelde, Grote Belt, Noordzee en de straat van Sumba heeft me allesbehalve nautisch blasé gemaakt. Zo voer ik mee op de mosselkotter Zwaluw (YE 69) over de Oosterschelde. Het smaakt naar meer.

Op1gepakt

Parkeergemak en de alom heersende aversie de benenwagen te gebruiken maken het strand overvol bij de overgang. Even verderop is er volop ruimte en hoef je niet hutje mutje te zitten.

Strandlopers (slot)

Beter mee verlegen, dan om verlegen. Dat heb ik wel eens iemand horen zeggen. Dus zeult een mens van alles mee. Een rugzak en boodschappentas. Zonnebrand, mondvoorraad, badlaken, leesvoer, een boek misschien en de nagelvijl.

Strandlopers (4)

Je matje mee. Een eigen vloerbedekking op de ondergrond van zand. Gevlochten riet als tijdelijke thuisbasis. Om op te zitten dan wel te liggen. En om jezelf op het matje te roepen.

Strandlopers (3)

'De bonte strandloper (Calidris alpina) is een vogel uit de familie van snipachtigen (Scolopacidae)'.

Strandlopers (2)

Zonaanbidders, zwemmers, nudisten, kuilengravers. Het strand wordt bevolkt door vogels van diverse pluimage. Op de loopplank is het een druk verkeer. De één slentert, de ander met kordate tred. Een volgende gaat voorbij in vliegende vaart.