vrijdag 8 mei 2009

Achterplaats



Wie veel reist... leest zich in. De reisboekverkoper grossiert in gemeenplaatsen en geeft klanten een doel. Wegenkaarten voor de woestijn, hangplekken in Hong Kong en een kiss and ride in Kameroen. Elke achterplaats in Azerbeidzjan staat op de plank. Altijd prijs en dus kassa, met ruim aanbod in huis.
Eenmaal de bestemming bereikt, geen neus meer in de boeken. De afgerekende Lonely Planet vol ezelsoren, daarna proefondervindelijk op expeditie, speurend naar verhalen voor thuis.
Hoe uitheems is een middenstander als gids met een grootboek die wat te stellen heeft bij menig journaalpost. Als de boeken aan het eind van het jaar maar kloppen.
“Reist u zelf veel, mijnheer?”, durf ik te vragen bij het betalen van een prentbriefkaart vol Budha-beelden, ver weg vastgelegd.
“Wie moet er dan op de winkel passen?”, luidt de wedervraag die me leidt naar een bekende weg.
Het brengt me direct dicht bij huis.

1 opmerking:

Snuggere Karel zei

Eet u zelf veel bloothooi, meneer Bloothooi?