Soms lees ik een roman of ander boek. En geniet met volle teugen van het leesvoer. Dat is voor een lettervreter geen noviteit. Maar het komt voor dat ik zó in het verhaal zit, en de personages op de huid, dat ik ga eten of drinken wat de personages eten of drinken.
Lezen maakt me dikwijls hongerig dan wel dorstig. Het begon met zuivere Stolichnaya die advocaat Ernst Quispel in grote hoeveelheden soldaat maakt in A.F.Th's Advocaat van de Hanen. Verder speurde ik de stad af naar flesjes Bintang na het lezen van een passage in Expats van Max de Bruijn. Kocht ik een fles Glenfiddich single malt van twaalf jaar door Blauw bloed door Binnert de Beaufort. Verorberde ik Parijse Wafels van Jules de Strooper en zeevruchten in donkere chocolade met hazelnoot-pralinévulling vanwege de Monster trilogie van Tom Lanoye. Gisterenavond at ik ‘de chocoladerand van een Miky Way en draaide van de witte massa een bal’, zoals Ronald Giphart beschrijft in Kicks voor niks uit de bundel verzamelde columns Mijn vrouw & andere stukken. De luchtige vulling plakt behoorlijk aan de vingers met dit warme weer.
Het eten en drinken van romanpersonages of de auteur tot me nemen noem ik drukspijs, lettervoedsel of schrijfeten. In elk geval krijgen de begrippen leesproef en drukproef hiermee een hele andere betekenis. Het is maar dat u het (w-)eet.
Posts
6 opmerkingen:
Kijk Blootspijs, daarom lees ik, tot groot plezier van mijn teerbeminde (én mijzelf), slechts boeken over seks. Verder dan va.. eh pagina 1 kom ik zelden. Je blijft er écht slank bij.
Toch een belediging voor jouw teerbeminde dat jij je inspiratie uit boeken moet halen. Helemaal als je bedenkt dat pagina 1 meestal niet meer vermeldt dan de titel van het boek.
Ik kan merken dat je de adviezen van Van Kooten & De Bie ter harte neemt.
"Ja, maar wat mot ik nou met papieren joekels? - Kijken, kijken! Kijken en de rest erbij denken!"
Volgens mij ben jij zo'n type die op het werk aan collega's loopt te verkondigen dat je bijna elke dag seks hebt.
Ja ja, maandag bijna, dinsdag bijna, woensdag bijna, etc. etc.
Precies Heleen, ik heb slechts de titel nodig om tweemaal daags, zeven dagen per week, 52 weken per jaar, vijf jaren per lustrum en vijf lustra per kwarteeuw aan mijn echtelijke verplichtingen te voldoen. Ik heb slechts éénmaal verzaakt, en dat was toen ik een passage uit één van jouw ranzige boeken las...
Van Kooten en De Bie? Wie zijn dat?
Je bent zeker vergeten het woord bijna voor je getallenreeks te zetten.
Tweemaal daags ? Zeker als je 's ochtends de deur uit gaat en als je 's avonds je ogen sluit. Dat zijn de momenten dat jij je vrouw gelukkig maakt.
Waarde heer Blooteter,
Gisteren schreef u een vermakelijk stuk over uw buurtmannen. Zou het niet een aardig idee zijn om, bij wijze van dank voor al het goede dat u klaarblijkelijk van hen ontvangt, deze lieden te verblijden met een copieus diner ten huize Bloothooi. Elke gang of drank dient dan gerelateerd te zijn aan een passage uit een boek. U mag dan eerst het stuk voordragen alvorens de uitgehongerden zich op het voer storten.
Nou maar hopen dat Vuk de Fuller copieus niet met copuleus verwart.
Doe mij maar een patatje oorlog...
Een reactie posten