Wiman's werkelijkheid (slot)

Witman wil graag het licht zien maar het is donker in zijn hoofd. In de veelbelovende sabitical is hij niet verder gekomen dan een stacaravan in het oosten des lands.
Hij is de cyberseks zat en klaar met het café. De strohalm voor een geregeld leven heeft hij teniet gedaan door de lieve liefde de bons te geven.
Duco Witman staat er gekleurd op, vindt hij zelf. Het levert een fraai zelfbeeld op vol zelfhaat. Want als er iets is wat Witman goed kan dan is het om zichzelf te haten. Hij houdt ervan. Net als hij er van houdt telkens opnieuw te beginnen. Om te beginnen moet hij ook eindigen. En dat doet Witman voor de zoveelste keer. Hij eindigt open. Om daarna echt te beginnen.