Buurtman en buurtman

Met enkele mijn buurmannen kan ik lezen en schrijven. Letterlijk. Dat wil zeggen, de buurmannen die ik bedoel, wonen niet allemaal per se pal naast me maar wel op loopafstand in de buurt. Daarom noem ik ze buurtmannen. Ik kan goed met ze door één deur, zoals dat heet, en dat geldt natuurlijk voor mijn eigen voordeur.
Wat doe ik zoal met mijn buurtmannen? Behalve nu en dan hoognodige gesprekken voeren, schakelend van laag naar hoog niveau en weer terug. Met de een corresponderen, met een andere luisteren, lezen, lachen of fitnessen. Met de volgende, als hij ’s nachts terugkomt na een voorstelling, jonge graanjenever drinken en een Cohiba roken. Oftewel, we praktiseren in de ruimste zin de uitdrukking: Mens sana in corpore sano: ‘Een gezonde geest in een gezond lichaam’.
Gezamenlijk kunnen we de wereld aan. In ieder geval de kleine wereld van onze directe woonomgeving. En dat is noodzakelijk om de opgroeiende kinderen, waaronder die van mezelf, in toom te houden. Van de buurtmannen met kroost dat allang de ‘waarom?-‘fase achter zich liet, ontvang ik dikwijls vaderlijke adviezen.
Mijn buurtmannen en ik boffen met elkaar en samen vormen we de homo universalis in het kwadraat.