Bruggetje

Het bruggetje in het park voert naar een vijver met bankjes er omheen. Op één van de bankjes bracht ik ooit een middag door. Verzuimend van college of werkgroep tijdens een studie die ik voor de verandering wél succesvol beëindigde.
Aan bankjeszitters mankeert over het algemeen iets. Het zijn meestal mannen. Vaak alcoholist of landloper. 'Normale' mensen hebben doorgaans geen tijd om op een bankje te zitten. Een verliefd stelletje of hangjongeren zijn tenslotte ook abnormaal. Wie anders laat lege bierblikjes achter? Van huismerkbocht uit de dichtsbijzijnde buurtsuper.
Ontdaan van de waan van de dag, en de haast is een bankje in het park de juiste plaats voor een goed gesprek. Alleen jammer dat het aan geschikte gesprekspartners ontbreekt. Stel nu eens dat Wilders naast me zit.
"Zeg Geert, je kunt nu wel hard roepen hoe je het allemaal zou willen, maar licht eens toe wat je precies gaat doen."
Met allemaal kleerkasten om ons heen is de ambiance verstoord. Dan is het park het park niet meer.
Zo loop ik gewoon door. En laat de bankjes links liggen. Als je een stukje wilt schrijven heb je een bruggetje soms hard nodig.