zondag 21 juni 2009

Sokken

Vandaag is het de derde zondag in juni. De dag waarop vaders cadeau's krijgen. Om ze te eren voor hun verdiensten in het aloude ambacht van vaderschapsbeoefening. Daarom ontvangen ze dassen, sokken en sigaren. En op de basisschool vervaardigde knutsels.
Het is een dag die een man zijn hele leven viert. Eerst als zoon, dan als vader. Zelfs kinderloos wordt je geconfronteerd met Vaderdag. In reclamedrukwerk, op televisie en billboards. Er is geen ontkomen aan. Vaderdag nadert, en dat zullen we weten ook. Alsof je leven zonder kinderen onvolledig is en je behoort tot de mindere Goden, zonder zoon. Of dochter. En hoe kom je zonder nageslacht aan dassen, sokken en sigaren?
Vaderdag is eigenlijk een hele christelijke en moraliserende dag. In de tien geboden staat geschreven: 'Toon eerbied voor uw vader en uw moeder. Dan wordt u gezegend met een lang leven in het land dat de HEER, uw God, u geven zal.' Met als Joodse variant: 'Eert uw vader en uw moeder.'
Tsja. Eren en geëerd worden, dat is de bedoeling. Afgezien van vadermoord hier of daar lukt dit best aardig.

2 opmerkingen:

E.I. Kipping zei

Eh, heer Bloothooi, het is "een HEEL christelijke..." en niet een "hele christelijke". En tsja moet tja zijn.
En hoewel het niet tot mijn vakgebied behoort; dassen, sokken en sigaren zijn al héél lang passé op vaderdag. Tegenwoordig zijn het "stoere" kado's...

Hans zei

Zeg Hugo, ik denk dat er iets is wat wij lezers liever zien dan dit verhaal: een foto met daarop de creatieve uitingen van je beide avers...