Schouders naar achteren, hoofd rechtop. De blik fier vooruit gericht. Ooit adviseerde men mij zo over straat te gaan. Zo min mogelijk omhoogkijken en al helemaal nauwelijks naar de grond. In de goot valt immers weinig te zoeken. Hooguit afval, hondenpoep en uitgespuugde kauwgom.
Zelf ben ik al jaren lang uitgekauwd en verwonder mij over de vlektyfus van de straat, op perrons en andere voetgangersdomeinen. Zwarte, bruine, grijze vlekken vastgeplakt op stoeptegels en asfalt.
Kauwgom is mijn inziens overschat als snoepgoed. De smaak verdwijnt alras, bijkans gevolgd door RSI rond de kaakgewrichten. Wat heb je überhaupt aan snoep dat je niet kunt inslikken?
Het is meer dan gebruikelijk om de taaie resten op de grond te gooien of uit te spugen. Een welhaast symbolische daad: de openbare ruimte is kennelijk om op te spugen. Een daad die massaal met de mond beleden wordt. Zo krijgen we spum, een neologisme dat na een oproep in 2004 in NRC Handelsblad werd aangedragen. Met de 'Ban de spum' ben ik al tijden bezig. Een eervolle inzet voor de mensheid waarvan ik zeker weet dat het geen bal helpt
Posts
3 opmerkingen:
En daarom, heer Blootgum, wordt er in Singapore geen kauwgom verkocht. Maar u bent iets vergeten, iets dat vele malen smeriger is dan kauwgomvlekken, iets waarover je zelfs kunt uitglijden, iets waar je kotsmisselijk van wordt als je het ziet én hoort gebeuren, iets waar kennelijk velen zich niet voor schamen om het in het openbaar te 'lossen'. Luidruchtig opgehoeste fluimen, kwatten, rochels en pieren in alle formaten en kleuren, al dan niet gelardeerd met kennelijk tussen de tanden achtergebleven etensresten. En dat, heer Blootkwat, dát is pas smerig.
Hooggewaardeerde Heer Hans,
De vergelijking gaat mank. Er is een groot verschil dat u gemakshalve over het hoofd ziet. De door u opgehoeste - parblue, ik bedoel opgevoerde - fluimen, kwatten, rochels en pieren zijn spoedig door de natuur afgebroken. Kom daar maar eens om met kauwgom. In veel Aziatische landen, ook in Singapore, is het overigens usance om luidruchtig op straat te rochelen.
De mate van wat (vele malen) smeriger is, lijkt een eerder een kwestie van smaak en cultuur.
Klaarblijkelijk laat u zwijgend uw slijm op andere plaatsen achter.
Beste Strobaal,
Ik denk dat kauwgom sneller door de natuur wordt afgebroken dan de betonnen stoeptegels waar de kauwgom op ligt. Kauwgom is namelijk een afbreekbaar natuurproduct. En ja, ik ken de Aziatische gewoonte, maar in Singapore is dat zeker geen usance, afgezien van het almaar kleiner wordende Chinatown.
Een reactie posten